Pra paliar esa tristura, a ver si poidera ser que hoxe asistiramos o re-nacemento dunha tradicción moi desta nosa terra, O Barallete.
Ando estes días quitandolle partido o libro de Don Domingo Alvarez Alvarez as "Jergas de Galicia", no que xunto con outras tres lingoas, recolle o dicionario Barallete- Castellano, (magoa que non fixera o Castelán- Barallete, mais que nada porque facilitariame o traballo).
Pra introducilo sen ser demasiado pesado, hoxe traivos o "Padre Nuestro" do Barallete.
"pros mutilos que caneaban a labroñar, e xirando tiza no TAFENO:
Milcos te ticen;
a gaurra nos chegues,
e a guchia do xibas
te escorromeles!
Jalrroume onte a gaurra
o naceiro que me boires
largueño un caneiro; que o
fin do moro pregunta o na-
ceiro: __¿Qué hay que tizar?
__Caleiros de brote e pinazas
de oreto non lle han de faltar.
¡As ánimas benditas llo acrecenten!"
A traducción, no libro e o castelán, e terei que respetalo eiqui a tedes:
"de los rapaces que iban a trabajar a Portugal y pedian de paso, amén del precio del trabajo, algo que comer y ahorrar la ganancia:
Lobos te coman;
a la noche no llegues,
y a la puerta del Cura
te desparrames.
Ayer por la noche me dijo mi amo
que me dieses un buen pedazo de pan, por-
que al fin del pueblo, me pregunta el amo:
¿Qué hay de comer?
Pedazos de pan y tazas de caldo no le han de faltar.
¡Las ánimas benditas se lo acrecienten!"
Buscarei outro día, pra presentarvos algunha palabra do Barallete, pra que podades comezar a aprendelo.
A fotografía como vos dixen onte, e o positivo da placa despois da sua rotura.
Neste caso o meu profesor Augusto Guedes de Castro, (neto de Jose Pacheco), tivo a precaución de escanealo, tan pronto chegou o seu poder, a rotura posterior e una magoa, pero non tan grave, como seria de non existir esa copia.
O Arquivo visual Ourensán, ten como principal obxetivo, tentar precisamente que existan copias de todas as vellas imaxes que teñades da nosa cidade, e nos proximos días direivos como sera unha das accions previstas polo AvO, pra axudaros nesa tarefa de conservación.
A fotografía como vos dixen onte, e o positivo da placa despois da sua rotura.
Neste caso o meu profesor Augusto Guedes de Castro, (neto de Jose Pacheco), tivo a precaución de escanealo, tan pronto chegou o seu poder, a rotura posterior e una magoa, pero non tan grave, como seria de non existir esa copia.
O Arquivo visual Ourensán, ten como principal obxetivo, tentar precisamente que existan copias de todas as vellas imaxes que teñades da nosa cidade, e nos proximos días direivos como sera unha das accions previstas polo AvO, pra axudaros nesa tarefa de conservación.
No hay comentarios:
Publicar un comentario