Se recoñecedes a alguén dicirmo

Pido desculpas aos meus estimados lectores, por non publicar ningunha entrada no día de onte, e tardar tanto coa de hoxe, pero vos recompensarei, e ademais teño escusa, aproveitei un desprazamento que tiña que realizar á cidade Olivica, para visitar a un matrimonio encantador, (de momento non darei datos sobre os seus apelidos, porque os recoñecerías algúns ou todos vós) a miña visita ademais de extremadamente agradable para min, a resultado ser tremendamente frutífera para vós os que (supoño ) que gustaredes da fotografía e historia da nosa cidade como eu.

Publico estas dúas fotografías nas que aparece a dama que tivo non só a amabilidade de recibirme, senón que encima obsequioume con algunhas xoias que en entradas futuras mostrareivos.

Tamén lle dou as grazas ao seu esposo, o cal só ten un defecto, non é Ourensán (perdón pola broma), pero ten unha fotografía dun tal Sarabia, que pola prema do tempo, esquecéulleme copiar, puidese ser unha escusa para volver visitalos.

Non quero esquecerme de Dona Teresa Señorita de gran beleza e de baile grácil, bo ten que practicar un pouco, quizais no seu segundo aniversario xa poida facer esquecer a Nureyev.

Fotografía feita por Don Ernesto Schreck

Agora sen bromas, o meu mais sincero agradecemento a Dona África e a súa familia.

www.canedo.eu

Non é por facerlle publicidade ao meu amigo Manuel Domínguez Quiroga, (que tamén, o seu traballo e paciencia meréceno), pero sei que un grupo de "futuros historiadores", teñen que facer un traballo sobre a historia da nosa cidade.

No meu blogue teñen fotografías que poden axudarlle no traballo, pero no de Don Manuel Domínguez www.canedo.eu , teñen uns planos interactivos feitos por el, que lles poden facilitar en gran medida o traballo.

Para acceder os planos, na sección Memoria de Ourense, facede clik en "evolución urbana"

Póñovos unhas fotografías (de mala calidade) dos planos para que vos fagades unha idea, pero recomendovos que as vexades na súa páxina, tedes un enlace á dereita, pero senón tamén o tedes nesta entrada, repítovolo:

www.canedo.eu

Non fomentedes a piratería, ponde ao final do traballo que obtivestes información na web de Don Manuel.

Los Benposta

Benposta

Primeiro vinilo realizado por artistas ourensáns (corrían os principios dos 60), estou buscando información, se alguén me axuda agradezeriallo.

Cedida por Don Lisardo Mazaira.

Os dous de atrás, segundo infórmame Don Xoan dá Cova, son: o da dereita, Daniel Bouzo, (con lentes), e o de á beira, Celso.

Grazas aos datos que me facilitou o resucitado don Xoan, en breve poderei contactar cun deles, e poderei ampliar a información.

Grazas Sr dá Cova, e non se marche de novo.

Grazas á xestión do colaborador Xoan dá Cova, o propio Celso Gómez Cruz, facilitoume máis información, e aínda me prometeu algunha mais.

No disco aparecen de esquerda a dereita, Afonso Frean Prieto, Celso Gómez Cruz, Daniel Bouzo e José Mosquera "O Cheque....", a este ultimo pídenme que lle mande un saúdo especial, de parte dos seus amigos.

Grazas a D. Celso e a D. Xoan dá Cova.

Albúm Familiar 3

Album familiar 3.

O meu Tataravó (Joaquín González), coas súas dúas fillas Syra (a miña Bisavoa) e Lauriana, cos seus maridos Delfín (o meu Bisavó) e Antonio.. . Fotografía de J. Pacheco do 1888.

Os taxis da Alameda

Volvemos visitar os xardíns do bispo Cesáreo, e podemos ver a parada de taxis, aínda que variou a súa localización na praza varias veces, aí estaba, esa era a súa primeira situación, onde hoxe está a parada de autobús.

O que eu non sabía era que tiñan "estación de servizo" para os vehículos, (pía), e polo que me contan ata había pola zona un local onde se gardaba a "gasolina".

Vixiando a actividade dos ourensáns, dende a súa atalaia estaba Dona Concepción Arenal, (que deu nome moitos anos aos xardinillos).

E temos tamén unha vista privilexiada, do precioso Quiosco Mudéjar de Don Vicente Miranda, que, que un bo día amenceu "ardido", (seria por un curtocircuíto do cable do computador hai que j....).

O Grupo de baile "Xeixadelos"

Nos 60 leste era un dos grupos de Educación e Descanso, (unha chiscadela do Réxime á cultura popular).

Dirixidos por Xeixadelo, recuperaban bailes populares, (se os integrantes queren, que me remitan os nomes e publicareinos).

A fotografía fíxose diante do edificio sindical no Parque de San Lázaro.

Grazas Manolita pola colaboración.

Allariz no Tempo II

O Arnoia en Allariz e a Ponte Romana.

Esta semana as entradas van de agradecementos, para min case mellor, que teño pouco tempo estes días.

Esta vai dedicada a un fotógrafo, creo que ourensán de adopción (se pouco da súa vida, pero se non é de aquí, visítanos con frecuencia).

Na dereita tedes un enlace ao seu blogue Bob Fisher.

E se facedes clik neste enlace veredes esta fotografía feita por el.

http://4.bp.blogspot.com/_xq4SNaXCXjk/Rxzl5YucJyI/AAAAAAAAAzA/gP54Orrx86I/s400/01+-+Allariz+y+r%C3%ADo+Arnoia+%28136%29.jpg

Ourense enteiro (A Solución?)

1 A igrexa de San Francisco (Franciscanos) aínda estaba no seu emprazamento orixinal, foi trasladada no 1929.

2 O "Labadero" municipal estaba a continuación da "Casa de Baños", non me consta en que ano se traslado á zona inferior do Rianxo, pegado ao Barbaña, e actualmente nos baixos da praza de Abastos.

3 A falta da Praza de abastos, non nos achega ningún dato, xa que habería que esperar ao 1932 para que se construíse.

4 Se a vista non me engana a rúa Progreso como moito era un camiño, a primeira vivenda fíxose no 1840, e a rúa como Estrada Vigo-Villacastín abriuse no 1863.

5 En 1903 o Sr. don Daniel Vázquez Gulias dirixe a reorganización da Horta do *Concello, entre as accións acometidas, estivo a substitución do antigo palco da música de madeira, por un de pedra e ferro, con ornamentos da Fundicion Malingre

6 O Hospital de San Roque desapareceu definitivamente en 1927.

7 Podemos ver o patio da casa da marquesa, que foi o patio de recreo do colexio Cisneros, desapareceu na segunda metade do século XX para dar entrada a Rúa Doutor Marañón.

Moitos dos que me mandastes datos coincidides en todo isto, co que estou de acordo, (recordo que o meu é afección, e os que me enviaron comentarios, na inmensa maioría fixérono de forma anónima, nin sequera permitíronme saber a súa idade, como lles pedía, queren manterse no "economato" como lin hai pouco (de broma).).

As dúbidas xorden nos tres círculos azuis marcados como a,b,c.

O a é o que mais me intriga, e non son capaz de identificalo.

O b aínda que dous de vós dixéstesme que é a capela dos Remedios, a min non me cadra.

O c segundo algún é o patio das Josefinas, pero non me encaixan nin as datas, nin o emprazamento, aínda que esta cerca.

Manteño aberta a porta a futuros comentarios, e sobre todo agradecer os 34 que me enviastes, aínda que é certo que os 11 primeiros non se molestaron moito e limitáronse a contarme que faltaba todo o do primeiro plano, pero aínda así a intención é o que conta, e doulles a todos as grazas.

Aínda que o habitual, é que non publique os comentarios, neste caso vinme obrigado a romper a norma, un novo colaborador, envíame resposta a unha das dúbidas, nese punto é o primeiro que me ofrece esa opción, que é a que eu barallaba como óptima, pero a falta de referencias, e a falta de claridade da foto nese punto, tíñanme indeciso, segundo Txuspi, (supoño que será un alcume), trátase da capela do San Lázaro, podedes vela noutra entrada, Prazas "Outeiro dá Forca".

Por certo, grazas tamén porque de 71 comentarios realizados é o primeiro que pon a idade, ou sexa non lle preocupa tanto o "economato".

Salesianos 79

"De pé, de esquerda a dereita: Sánchez (15), Folgoso (10), Serantes (14) e Luís Mariano (5). Agachados, idem: Cesáreo (9), Miguel Abad (4) e Isidro Montoto (11).

No patio do colexio, esa cancha exterior hoxe en día xa non existe; no seu lugar fixeron uns xardíns." Remitido por Miguel Abad Vila.

O traballo dos xogadores destes anos, foi o xerme do mellor C.O.B. que tivemos ata hoxe, formouse o Bosco (Salesianos), reforzouse cos irmáns LLorens (Maristas), e en pouco tempo xurdiu o Club Orense Baloncesto, que tantos bos momentos deunos aos Ourensáns.

Remitido polo Dr. Alveiros do blog Cartas de Aloysius (tedes un enlace na dereita).

"Este es uno de los equipos de juniors de Salesianos, entrenado entonces por el incombustible Don Gonzalo.

Es contemporáneo del BOSCO, donde jugaron los hermanos Luis y José Antonio Valeiras y Felipe Sierra, que luego llegarían a formar parte, junto a los hermanos Luis y Eduardo Llorens (procedentes de la cantera de Maristas) del futuro BOSCO OURENSE, embrión del COB, equipo ourensano que llegó a jugar en la ACB.

De la inmensa cantera baloncestística de Salesianos salieron jugadores tan habilidosos como Seara, base del Valladolid y del Barcelona, Ismael Santos, que jugó en el Real Madrid y en la Lega italiana, Carlos Oro, que militó en liga ACB con el Obradoiro de Santiago, Gil, o Baltar, que llegó a jugar en las categorías inferiores del Estudiantes".

Grazas de novo o amigo Miguel Abad Vila pola súa colaboración.

Maristas nados no 57 (56-58)

Esta entrada e a seguinte (recórdovos que a seguinte é a de arriba), son agasallos de dous amigos, e aproveito que aínda non terminei a que tocaba hoxe para ensinárvolas.

A fotografía é doutro grupo de estudantes de Maristas, quen ma envía naceu no 57, pero como xa sabedes naquela época, os cursos formábanse pola data de nacemento, (Ex. Setembro 57 a Agosto 58, ou Setembro 56 a Agosto 57).

Eu só recoñezo a Ricardo (primeiro pola esquerda na segunda fila) que foi quen ma presto, aos demais teredes que axudarme vós a identificalos.

Sen confirmar penso que na primeira fila esta un dos irmáns Nogueiras, e con moitas dubidas Pepe Machicha.

"Fila de arriba de izquierda a derecha
QUIQUE PEDRIDO - VALENCIA - CARBAJALES - ? - Santiago Corral - ? - PABLO-NOGUEIRA ALVAREZ - JAVIER PAZOS - ALEJANDRO DE LA FUENTE QUINTELA - Cobo

SEGUNDA FILA
RICARDO BLANCO NESPEREIRA - JOSE ANTONIO PEREZ FDEZ. - Eladio? - TABOADA - RAMON PETER CACHAFEIRO - Cabrera - DE MIGUEL - ?- CAMILO SINFORIANO REBOLLEDO - MARCOS VALCARCEL LOPEZ - ? - ?
TERCERA FILA
BENJAMIN - ? - EXPOSITO - ?- RICARDO CEBREIROS - LLAMAS -?- ALEJANDRO - ? - ? - ? - SUSO
CUARTA FILA
Jose Francisco Rey Barahona - NOVELLE-ELADIO - ? - Miguez - CARRERA - FERNANDO FERRIN CALAMITA - UBALDO - ? - ? - REY"

Remitido por Ricardo Blanco Nespereira, ( asi me gusta, o traballo ou se fae ou non se fae)

Gracias Ricardo

As achegas en azul, son de Don José Francisco Rey Barahona e remitiumas o amigo Xosé Lois Carrión, tamen informan que a fotografía corresponde o curso de 1º, no ano 1968-69.

Doulle as grazas aos dous por botar unha man.

Fonte do San Lazaro nos 50

Rita.Esta era a fonte que presidía o parque de San Lázaro nos anos 50, e na actualidade, seica foi unha das viaxeiras. (grazas a Bob Fisher, polo seu dato, o comentario estaba incompleto.)
Cando coñeza todos os movementos realizados con elas, contaréivolos.

Allariz no Tempo I

A casa onde viviu o Padre Feijoo. (fotografía dos anos 50)

Outros veciños célebres

Con esta "case fotografía", (dígoo porque segundo dixéronme xente que coñecía ao retratado, o autor conseguiu reflectir fielmente a súa imaxe), quero comezar unha serie de entradas, que dubidei se incluílas na sección de veciños celebres, ou na deles fixeron e fan Ourense.

De remate decidín non se se erroneamente inclinarme pola segunda opción.

Explícome, gustaríame traer a este blogue, a todo un grupo de ourensáns, que no seu día, foron tremendamente populares, e queridos na cidade, ben é certo que algún de eles, inxustamente foi obxecto de burlas, cese sempre infantís, (xa sabemos que os nenos poden ser moi crueis), e en ocasións de xente que non se daba conta de que denigrar sen motivo a un igual, o que fai é denigrarse a si mesmo.

Seguides sen entenderme, pois agora si que o aclaro, quero intentar pór nesta páxina, o "Capitán Bombilla", o "Frailde" (Failde), o "Cepo", o "Charleston", o "Pepiño", o "Toniño", e a toda unha serie de ourensáns, que por diferentes motivos fixéronse populares, uns polo seu carácter, outros por enfermidade, outros por defecto físico, algún os menos polos seus problemas coa bebida, outros por problemas familiares, desenganos amorosos, en fin por moitos e variados motivos, o caso é que fose polo que fose non deixaban de ser concidadáns entrañables e dignos de todo o respecto, e nese ton referireime a eles.

Por se serve de exemplo, acórdome dun deles, ao cal sendo eu pequeno víalle case a diario, refírome o "Pepiño", recoñezo que ao principio dabame un pouco de medo (os seus problemas físicos, e o avanzado da súa idade cando lle coñecín, non irradiaban precisamente unha imaxe feliz) , o caso é que aos poucos, (tamén grazas á carteira da miña avoa ou de quen me acompañase, que sufría os meus embates ao pasar diante das Josefinas), funlle collendo agarimo, e creo ou quero recordar que el tamén me saudaba co seu típico movemento de ombreiros e cabeza, ata o punto de que cheguei a tocarlle o seu abrigo, e ata o manubrio que tentaba el con pouco éxito facer virar para que se movese o seu asento.

Non me estendo máis.

Aquí déixovos a primeira das imaxes, que lle debemos a outro gran Ourensán, Elisardo Nuñez "Seabra", do cal se me autoriza algún día farei unha entrada especifica, para os que non lle coñecedes, trátase dun magnifico e polifacético artista (pintor, fotografo, debuxante etc.).

Toniño.

O retratado é "Toniño" do cal tamén tentarei facer unha entrada coa súa fotografía,

(debuxo "Seabra")

Ferreteria LLamas

Non puden evitar subir esta publicidade, algunha recompensa ten que ter, tantos anos o pé do cañón. (e que xa e a terceira vez que se nomea neste blogue)

O Rizo II

Volve visitar este blogue un dos insignes fotógrafos ourensáns, dos que se dicían "de rúa", Don Xosé Vázquez Arias.

De xeito moi meritorio xa se publicaron (que eu saiba), dous libros sobre o traballo de Don Xosé, un sobre as feiras do rural, e outro do seu traballo en xeral.

Como xa fixen na outra entrada, quero elevar unha queixa amable, pero queixa, porque Don Xosé paso tamén moitos días traballando entre os ourensáns da cidade.

Hoxe presentareivos mostras diso.

Estou de acordo que ía a feiras e festas do rural

Ata que andaba buscando futuras promesas do deporte Ourensán

Pero non se perdía un baile do Liceo

E cando o chamaban para inmortalizar unha voda na cidade, alí estaba Don Xosé

Tampouco se perdía un día de festa nos maios

Pero o seu, era pasear a rúa, en busca de cabaleiros dignos de ser retratados.

Para non facer a entrada excesivamente grande deixareino aquí, pero seguirei noutro momento.

Ourense enteiro

Déixovos aquí esta xoia para que a comentedes, gustaríame que dixésedes o que esta e o que non esta.Porei os comentarios o luns proximo. Terán preferencia os comentarios dos menores de 50 anos, ponde a idade por favor, sen trampas.

Tranquilidade, intentade datar a fotografía, xa se que falta todo o do primeiro plano, Correos, Praza, Cárcere etc, pero o que me gustaría que me dixeradeis, é o que vos chama a atención, sobre todo na proximidade das Burgas. Dame igual que sean anonimos, pero poñede a idade. Graciñas.

Traballar como un "Burro"

O burro.

Fotografía propiedade de Alberto Vazquez Losada.

Observando esta fotografía, cando alguén di "traballei como un burro", penso que non se axusta á realidade, mirade senón como traballan os burros, (habemos de recoñecer que a carga non é que fose moi pesada, eran "carqueixas", pero o volume se que é espectacular).

A fotografía tomouse ao redor dos 50 na rúa da lúa, onde había unha carboeira.

Gracias o amigo Alberto "Mamma Mia", polo xeneroso prestamo de material documental e fotografico.

Unha aclaración, a fotografía e propiedade del, que non haxa suspicacias, il non sae nela.

As Burgas

Postal facilitada por Armeria Marcial

Preciosa imaxe das Burgas, con dous detalles:
Na marxe dereita vese un anaco do muro traseiro do antigo Colexio Cisneros, (que sei que buscan fotografías del).
Observar que xa naqueles tempos, as Burgas debían ser un punto de gran afluencia de público, como demostra a publicidade que o señor Perille mostraba do seu negocio.

Maristas Outro Grupo dos nados 58-59

Volvo darlle as gracias o amigo Carrión, pola velocidade en contestar, adiantouse a un par deles.

"Quinto curso de bacharelato 1973-74.

A foto, se mal non lembro, foi tirada en xuño’74.
É curioso que aínda saúdo a algúns dos fotografados pero non lembro os nomes!

De esquerda a dereita, dende arriba:
1.- 1- Francisco Romero García, 2- ?, 3- Servando, 4- José (ou Juan) Carlos Lorenzo Rodríguez “Pistolas”, 5- Justo Salgado Sánchez, 6- Alejandro, 7- Muniz, 8- ?, 9- Xosé Lois Carrión, 10- Alfonso Fírvida, 11- Barandela.
2.- 1- José Luis Rodríguez “Machicha”, 2- José García Gallo, 3- Nóvoa, 4- Pedro Araújo Nespereira, 5- Arturo Alonso, 6- José Maria Arrojo Martinez, 7- ?, 8-José Gómez-Randulfe Alvarez, 9- Manolo Abellas “Novélulas”, 10- Castellanos, 11- Dominguez, 12- Manuel Méndez “Rizos” (se non me trabuco na identificación, finou en agosto’74).
3.- 1-?, 2-– José Javier Gómez Rodríguez, 3- ?, 4- Alfonso del Rio, 5- José Antonio Rey Quintas, 6- Jorge Martínez Osuna, 7- Miguel Alvarez Deza, 8- José Manuel Pérez Fernández, 9- Juan José Rodríguez Fernández, 10- José Manuel Sánchez.
4.- 1- Juan José Jardón Vazquez, 2- ?, 3- Jesús Suárez, 4- Miguel Nogueiras Mascareñas, 5- Antonio Reverter Sánchez, – Titor do curso: irmán Lucio (ao igual que os restantes profesores, este tiña tamén o seu alcume polo que era coñecido: era “Pinueve” porque Pinocho era pouco cando nos referíamos ao seu gran nariz, ) 6- ?, 7-, 8- Javier Fernández Seara, 9- Paredes, 10- Blanco.

Un saúdo e deica pronto"
Xosé Lois Carrión
As achegas en bermello, son obra do Amigo Juan Raul Lorenzo Rumbao. Grazas
Se algún prefire que se obvien os alcumes so ten que decirmo, de todolos xeitos, o seu era que foran simpaticos e con gracia, raro era que se buscase a agresión.

Antigos Alumnos Salesianos

Aquí tedes outro grupo do Colexio Salesianos, creo que corresponde a unha reunión de antigos alumnos entre os anos 51-53, podedes ver que o colexio aínda estaba en obras.
Se me facilitades datos sobre ela, publicareinos encantado.

Orfeón Unión Ourensana

Os Franciscanos

Porta.

Pórtico da igrexa dos Franciscanos

Esta fotografía, desde o meu punto de vista é incrible, quero supor que foi tomada, mentres se efectuaba o traslado da Igrexa, desde a súa localización orixinal en Cima dá Vila (San Francisco), á que no ano 1929 decidiron, (non vou opinar se con acerto ou non), os dirixentes de quenda, San Lázaro.
Se é así, fixarvos que a igrexa por dentro xa estaba baleira, o estado das pedras laterais inferiores era lamentable,o deseño da entrada a sufrido unha modificación (podedes observar que había uns chanzos, que na actualidade desapareceron, non sei si xa se fixo no momento do traslado, ou foi unha modificación posterior), e a porta de madeira posiblemente presentase un estado irrecuperable.
A fotografía posiblemente realizouna o gran José Pacheco (cantas imaxes interesantísimas da nosa historia debémoslle a este insigne artista?), pero non o podo confirmar por non estar asinada, o que si podo confirmar e é o que me fai asignar a autoría da imaxe, é que estoutra fotografía realízoa Don José e publicouse na revista Branco e Negro

Colocación da Primeira pedra da Igrexa dos Franciscanos no Parque do San Lazaro

Aldraba no Pazo Gaioso-Montenegro

Teño que recoñecer, que entre todas as aldrabas que actualmente podemos atopar na cidade, esta destaca por ser a mais grande.

Esta colocada no Pazo dos "Gaioso-Montenegro", Praza das Damas. (actual edificio da C.E.O.)

O chocolate

Vou aproveitar esta entrada, para recordarvos algo importante.

As fotografías que aquí se mostran, son de diversas procedencias, algunhas proveñen de organismos públicos, co cal a súa difusión é libre, outras forman parte da colección de fotografías familiares e ou persoais, que só con que mo pidades na gran maioría dos casos autorizareivos a utilizalas, o problema esta nas que ceden particulares, co único fin de que as publique no blogue, estas se queredes utilizalas, teredes que dicirmo, e eu poreivos en contacto cos propietarios, que na maioría dos casos daranvos o seu permiso, pero é necesario solicitalo.

Fotografía e texto de Xose Lois Carrión

Os practicantes da Cruz Vermella Arturo Reigosa e Aurelio, xunto con nenos e nenas merendando cuncas de chocolate, na sede da entidade -baixos da Deputación, rúa Fonte do Rei-.

Foto Villar, 1931.

Esta foto, xunto a outras, foron cedidas para figuraren na publicación "Imaxes da Cruz Vermella", editada pola Deputación en 1996 por mor da inauguración da nova sede provincial, na rúa Díez de la Banda (ao entrar na ponte nova, dirección estación de ferrocarril, á dereita).

O meu mais sincero agradecemento o amigo Carrion pola colaboración.

Unha fonte viaxeira

Feira.

Nesta cidade o tema fontes, sempre tivo o seu aquel??.

Hai quen di que son roubadas, hai quen considera que se rescataron, en fin, opinións que cada un ten a súa, e todas téñense que respectar.

Non é iso o que eu quero recordar, as fontes desta cidade, o que ninguén pode discutir é que foron sempre moi viaxeiras, a ver se vén de aí "a afección do Ourensán por emigrar".

Algunha hai que xa coñece dous ou tres zonas verdes, outras son mais de prazas, en fin "liberdade", coido que elas non deciden moito.

Esta da imaxe en concreto estaba pasando unha tempada no campo da feira (o cabo do rio, preto do pabellón), facendo unha substitución dunha pequena que xa vos ensinarei outro día, pero viña dunha Praza (creo?, ou ía xa non o sei ), a do Trigo, isto póñoo con todas as cautelas, porque xa non lle dou máis voltas dixéronme que era a Fonte Nova.., que si ..que era, pero antes non tiña o depósito., que non era a Fonte Nova, que o remate era diferente....., a mín non se me asemella nadiña, pero......

Opinade vós se facedes clic na pestana fontes, apareceravos debaixo desta, a Fonte Nova, e un pouco máis abaixo a actual fonte da praza do trigo.

Agora en serio, a Fonte Nova creo que é evidente que non é, o que si é, é a mesma fonte que actualmente ocupa o lugar da Fonte Nova, onde está a Fonte nova???????????????.

Se algún ten datos agradeceríalle facilitásemos.

"Bodegas Gallegas" (Nós)

O Claustro de San Francisco

Vergoña propia e allea é o que sentín esta mañá ao ler o artigo sobre o comezo das obras de Salvación? do claustro de San Francisco; que se teña que recorrer a unha orde xudicial, para evitar que se perda algo tan importante do noso patrimonio é lamentable, por non falar do estado ao que se lle deixou chegar.

Estupefacto quédome cando aínda encima leo que se recoñece que non está inventariado todo o material que alí se atopaba, que quere iso dicir, se alguén se achega por alí, pode levar unhas piedriñas das que están polo chan?, polas fotografías que ven na prensa parece que ata algunha columna esta por os chans.

Por se vale de algo aquí esta unha fotografía (poreivos mais), na que se ve a preciosa e valiosa cristaleira, que estaba? na porta que no período militar do claustro (que tamén fixo a mili, e moi longa), recibía ás visitas.

Se alguén recoñece a eses cabaleiros que mo diga, na fotografía roldaban a trintena.

Ribadavia no Tempo I

Fotografía facilitada por Don Roberto Villar

A estas alturas xa notariades que as fotos escolares ou de grupo, son das que máis me gusta mostrarvos, o motivo é que cunha soa fotografía preséntovos a un gran número de ourensáns, (será por comodidade).

Esta corresponde aos infantes que na década dos 40 estudaban e corrían os seus aros por Ribadavia.

Confirmanme que se trata do Colexio "Academus" de Ribadavia, posiblemente no ano 1942.

Grazas

Xullo Prieto Nespereira (1896-1991)

Naceu en Ourense o 7 de decembro de 1896 na Rúa dá Porta dá Aíra, (Reina Vitoria), que hoxe leva o seu nome, comezou a súa carreira como pintor, pero o recoñecemento veulle polo gravado, técnica na que destaco a nivel internacional, colaborou coas revistas "Nós" e "Alfar" en Galicia, e a nivel nacional con "Blanco y Negro" e "La Billarda".

Foi obxecto de numerosos recoñecementos e premios á súa obra, e aínda que de xeito tardío, en Ourense (o máis difícil é triunfar na túa terra), recoñecéuselle o seu traballo nomeándoo fillo adoptivo da cidade, póndolle o seu nome á rúa que o viu nacer e mesmo a un Instituo E.S. no barrio da Ponte.

Contemporáneo de homes como Risco e Otero mantivo unha moi boa relación con eles, froito dela é a caricatura por el realizada a Don Vicente Risco, e a biografía sobre Don Xullo que Don Ramón escribiu.

Froito do seu amor pola música aos 23 anos, dunha reunión en "Vila Joaquina" (Avda. de Zamora), cos seus amigos Xabier Prado Lameiro, Virxilio Fernández, Fabriciano Iglesias Abella e Cesareo Eire Santalla, prodúcese a creación do Coro de Ruada (Coral dá Ruada) era o 5 de Outubro de 1918 pouco despois constituiríase a primeira xunta de goberno na que figuraban nomes como Risco, *Xesta, Lameiro e Antonio Saco e Arce.

Boceto publicado na revista "La Billarda", e caricatura definitiva de D. Vicente Risco

Gravado da colección de Caixa Nova (Os soportais da Praza do Pescado, hoxe das Damas)

Hai pouco, grazas o acordo entre a súa filla Dona Esther Prieto, o Alcalde da cidade Don Francisco Rodríguez e o Presidente da Deputación Don José Luís Baltar. Abriuse unha sala permanente no museo municipal que acolle parte da súa obra e recordos.

A alameda do Crucero

Alameda

A fotografía pertence á colección particular de Don Antonio Cid Miranda (Cándido)

Esta fotografía si que require unha detallada observación, non tanto polo lugar, (que tamén ofrece unha imaxe singular ), se non polos personaxes que a poboan, fíxense nesa doncela de casa ben, (imaxínomo pola "cofia" que gasta); a panadeira que empuxa o seu carriño cargado de pezas de quilo, e algunha barra que se empezaban a pór de moda na cidade; os paisanos, que veñen de charla, empuxando a bicicleta, (nótase que ese tramo aínda que suave, é en subida).

Pero o mellor de todo é que van polo medio e medio da rúa, e a presenza dun flamante automóbil, nin os inmuta, (intentade facelo hoxe).

A zona xa a recoñeceriades, é o comezo da rúa Progreso debaixo da alameda do Cruceiro, (parque infantil), estábase procedendo ao desterro non se se para comezar as obras do Palacio de Xustiza, ou para iniciar a apertura da hoxe praza de Concepción Arenal.

Para non equivocarme datareina entre finais dos 50 e comezos dos 60.

Cidade escolar na Ponte

No momento en que se decidiu a construción da nova estación de ferrocarril "Ourense Empalme", comezou a procura de ideas para utilizar os terreos que quedaban libres na entrada do barrio, onde estaba a anterior estación.

Finalmente optouse polo ambicioso e moi necesario proxecto dunha "Cidade Escolar".

Primeiro dos deseños feitos, para a cidade escolar, observamos como a idea inicial era continuar cara a onde hoxe se atopa o parque da ponte, o custo e ata a magnitude da obra en canto a espazo lonxitudinal, fixo desestimar esta continuación.

O mesmo deseño, visto desde a entrada do actual instituto "Blanco Amor", con moitas reformas, pero esta parte foi a que finalmente levouse a cabo.

Deseño parcial, da escola Anexa ou Normal, levouse a cabo de xeito fiel ao deseño.

Foi un dos primeiros edificios en formar a cidade escolar, debido posiblemente á urxente necesidade de espazo para cubrir a demanda dos novos mestres, na súa anterior localización da rúa Progreso o espazo era manifestamente insuficiente.

O colexio de formación profesional 12 de outubro