Don Luís Sanjurjo Vergara, foi outro dos ocupantes dunha barraca na parte final da alameda, comezou a súa actividade, sen ter cumpridos os 15 anos, pero cunha vocación inquebrantable.
Don Luís e a súa irmá Manuela Naqueles anos.
Como xa vos contei noutra entrada, denominábaselles "Fotógrafos do Minuto", e prestaban un servizo inestimable, a todos os cidadáns, o que tiña medios, prevía a necesidade dun retrato para os seus documentos, pero a xente do pobo, sempre se atopaba coa necesidade de forma inesperada, neses momentos o que urxía era conseguir o retrato, non así tanto a beleza do ou da retratada.
Aínda con tanta prema, con aquelas maquinas de outrora, estes artistas facían marabillas, non vos digo nada se lle deixaban un momentiño para retocar na trastenda a fotografía, palabras de Don Luís, "en ocasións non se parecía en nada, a fotografía co negativo", pero sempre era por unha boa causa, o militar de guarnición que quería enviar un recordo á súa prometida, ou a noiva que desexaba que o seu amado levase no seu corazón a máis bela imaxe daquela que lle agardaba.
Logo de moito traballo, e conseguidos uns aforros, trasladaronse á rúa do Progreso, corría o ano 1946, e xa pasaba dos 26, afortunadamente, sempre conto coa axuda e o apoio da súa irmá Manuela.
Continuase............
No hay comentarios:
Publicar un comentario