De novo o Roma

A semana pasada, un dos lectores, pedíame mais fotografías de rúas e edificios,entre outros temas, e nomeaba o meu estrañado Hotel Roma.

Para compracerlle, a el e espero que aos demais, preséntovos hoxe esta imaxe, pertence a unha postal que conseguín recentemente para a miña colección, e poderedes ver nuns días na terceira entrada de Cartofilia Ourensán, (o día 13 de Xullo).

O tema de hoxe, non é falar da postal, senón, que podades ver a magnífica porta que lucía este edificio, e nesta imaxe pódese ver con bastante calidade. Como sempre que falo deste edificio, lamentar que un conxunto de tanta beleza, con remates e calidades como a desta porta, non espertase a sensibilidade dos nosos conveciños, ou para ser máis exacto, que non levase aos nosos gobernantes, a esixir que se respectase a fachada polo menos.

Pero volvamos á porta, cando no ano 1915, o arquitecto Daniel Vázquez-Gulías Martinez, proxecta o edificio, preocúpase, de conseguir uns acabados de calidade; Ourense merécese un hotel de nivel similar ao Gran Hotel da Toxa, e coas limitacións derivadas do menor espazo de que dispón o solar da rúa Progreso, Don Daniel ponse ao choio, encarga a carpintería a Fernando González , e a Segundo Fernández, ebanistas que executan a magnífica escaleira principal do hotel, e supoño que tamén a porta principal.

Non podia ser doutro xeito, que a porta fora dunha factura excepcional, por ela habian de pasar todolos visitantes ilustes que viñeron nos visitar deica o ano 52 que pechou definitivamente (de seguro que Ruth Matilda, estivo nunha desas fiestras que se ven na imaxe, sacando unha das instantaneas da sua estancia na cidade), e a diario franqueaba o paso a toda a intelectualidade local (Risco, Otero, Noguerol etc), por non lembrar o feito das simuladas loitas de poder, escenificadas na ubicación dos politicos locais, na cafeteria do Hotel, fai clich eiqui pra lembralas  Tertulias.

En fin como decia esoutro, onde andara.

Nota, ainda que o peche foi no 52, seguiu en pe, ata os sesenta.