Rúa Arcediagos, Arcedianos ou da Gloria. (Museo Etnoloxico de Ribadavia Xunta de Galicia)
Cando terminedes de ler a entrada de hoxe, escusades mandarme mails, preguntando se estudie pra cura; xa vos digo de antemán que non.Teño na miña biblioteca, unha boa colección de libros con Ourense e os ourensáns como temática principal, por desgraza aínda a pesar diso, son moitísimos os exemplares que me gustaría ler, non é preciso que os teña, con poder lelos con calma sería suficiente.
De todos os xeitos se vos sobra ou moléstavos algún, dicídeme onde podo recollelo, como dicía aquel, "todo é bo pra o convento".
Vén a conto todo isto, porque levaba tempo querendo botarlle a vista encima, a un pequeno libro, que o insigne Don Valentín Lamas Carvajal, déixounos pra que puidésemos gozar da súa ironía, (non podo dicir que fose moi "fina", xa que máis ben poderíase definir como grosa; máis directa sería imposible). Trátase da recompilación das súas "Mostacillas", que o amigo Juan Valencia, tivo a amabilidade de prestarme.
Aínda que seguro que lle dedicarei algunha entrada máis; hoxe gustaríame que virades unhos versiños dunha das máis graficas con respecto á cidade. Nela fálanos das suas "belas" rúas, e o ben "traídos" que están os seus nomes.
Gozádeo, e lembrade se tedes algun libriño deste tipo na casa e molestavos, eu recollereino encantado.
Mostacilla, versos humoristicos 1897 Imprenta de El Eco de Orense
Tomo II Mostacilla XXI (resumen)
Mostacilla, versos humoristicos 1897 Imprenta de El Eco de Orense
Tomo II Mostacilla XXI (resumen)
" No era no, un cabeza huecaOtro día os traere alguno mas de los versos del "rueiro" de don Valentín, pero para mañana como me ha gustado el librito, os dare noticias del Instituto Provincial.....
ni razonaba á capricho,
el periodista que ha dicho:
"Aqui todo se trastueca".
.....
Obedeciendo a esa ley
ó trastueque verdadero,
un inmundo abrevadero
pasa por fuente del Rey.
.....
Es la calle de las Flores
una empinada pendiente,
sucia, estrecha maloliente
y de las calles peores
....
Es para el ornato un ripio
la calle de San Martín,
pues la casa que esta al fín
es con la que da principio.
....
A una calle cuya historia
pudiera en resumen ser
pulpo, callos y ¡á beber!,
se le llama.... de la Gloria.
.....
No hay comentarios:
Publicar un comentario