Esta si era a Avenida Wilson

Non vos quero enganar, e realmente xa non tiña ese nome a rúa cando se fixo a fotografía, o nome mudou a Curros Enriquez, no ano 1925, e a fotografía foi feita polo Sr. Fabrega no ano 1949, (recoñezo que resultame orixinal ese nome, para unha rúa ourensa, ese e o motivo de volver poñelo).

O caso e que o que se ve en primeiro plano, posiblemente non mudara moito neses anos, a parte mais proxima o parque, xa comezara a aumentar as alturas como se ve, pero no cruce con Samuel Eijan, como vedes, non se parecia nin por asomo, temos tamen no fondo da imaxe un "esqueletico" edificio de Previsión (I.N.S.S.), e dende logo nin visos da torre, nin do bloque que ten en fronte.

A última fotografía que vos mostrei da rúa que correspondia o ano 54, fixo que o amigo J.R. Lorenzo, lembrara a sua estadia nesa rúa e facilitoume estes datos, referidos case que todos o cruce de Samuel Eijan, e os seus veciños, eiqui volos deixo, (o comentario refirese a fotografia anterior que podedes ver no blogue baixo o titulo Curros Enriquez, co cal algunha das edificacions a que se refire o amigo Raul, nesta imaxen non as veredes poreinnas en bermello pra non trabucaros).

"pola esquina onde hoxe esta o acceso a Manuel Pereira, había un almacén de alimentación onde descargaban sacos de fariña e trigo.

Cruzando a rúa Samuel Eijan vese outra casa, que é onde vivín eu desde que nacín ata os 12-14 anos, este baixo esta ocupado actualmente por autos Santa Rita.

Na fachada da rúa Curros Enríquez, había unha entrada de almacén de Coloniais do meu avó, despois estaba o portal de entrada na casa, logo un baixo onde tiñan a moto Vespa e logo o Gordini (mais adiante) e despois había un taller mecánico, despois había unha entrada ampla con galpóns e logo xa estaba a casa onde vivía o Dr. Bouzo e onde estaba Bonete.

Este edificio na fachada que daba á actual Manuel Pereira chegaba ata a metade da rúa máis ou menos, despois había un pequeno baixo onde estaba un zapateiro e a continuación estaba a casa de Miguel Villar o fotógrafo que tiña unha pequena leira. Pegada estaba outra leira que chegaba ata unha casa que cara a esquina onde había un bar (esquina de Samuel Eijan con Sáenz Diez) dunha familia que non recordo agora.

Recordo que a casa tiña un patio grande e unha leira con flores e moitas árbores froiteiras".

Se vos fixades na descripción a casa onde ubica o almacen do seu avó, e na que hoxe estan as Galerias que van de Curros Enriquez, a Samuel Eijan, e a casa da esquina onde esta Santa Rita, ainda estaba sen levantar.

Aproveito esta entrada, para darlle as grazas o amigo Pastor Fabrega, pola fantastica colección de negativos que me deixou, e que os poucos irei compartindo con todos vos.