Ourensan@s Inmortales XIII, Ramón Gutiérrez Parada por Samuel Diz

   Esta semana os hable de este Ourensano polifacético, músico compositor, profesor, barbero, inventor, y no se cuantas cosas mas. El motivo fue la recuperación hecha por el guitarrista Samuel Diz de tres de sus composiciones. Al mismo tiempo, Samuel profundizo en la biografía de este caballero (abuelo de mi profesor del Instituto Paulino Izquierdo).

  Hoy aprovecho los nuevos datos que el me aporta para trasmitirlos, y así recordar a este ourensano Inmortal. 

      RaMón Gutierrez Parada

(Ourense, 1874-1945)

     Estos datos se pueden leer al final de los tres videos de Samuel.  "Ata hai unhas décadas as barberías galegas foron destacados centros sociaís e musicaís que tiveron a guitarra e outros instrumentos de pletro, como a bandurra ou a mandolina, como centro de atención. Neste contexto situamos o musico e barbeiro, Ramón, quen en 1898 abriría na rúa ourensá de Santo Domingo o seu salón barberia. La Nueva Luz.

Descendente dunha familia de labregos, ignoramos cales foron os inicios ca guitarra de Ramón. O Pasaodobre Flores de España publicado en Italia en 1912 é a primeira composicion que o relaciona co instrumento. Inclue o pe unah aclaración tecnica que nos leva ao Nuevo Metodo para Guitarra (Madrid 1843) de Dionisio Aguado; poderiamos pensar  así que foi un dos recursoso pedagoxicos na formación do noso Guitarrista -barbeiro.

 Na procura dunha solida formación musical, Gutierrez Parada realizou estudos de harmonia e composición na academia de música de San Sebastián. Foi profesor na Escola Normal de Ourense, onde coincidiu con Vicente Risco, e  o seu contacto co mundo literario estreitouse ao ingresar na Real Academia de Escritores Gallegos Laureados. En 1916, durante os Xogos Florais de Pontevedra, recibiu unha Mención pola súa composición m´sical unha festa n-o pimar, publicandose un fragmento da partitutra na revista Vida Gallega 15 de marzo de 1919. 

Foi un asiduo dos concursos de composición. O primeiro recoñecemento documentado chegoulle dende Milan, cando en abril de 1912 recibiu o Diploma de I grado por unaha Gavotta para mandolina (ou violin) e piano no concurso convocado por el periodico musical Il Pietro. A partitura dseria publicada no exemplar de novembre de 1914, xunto a unhas liñas biograficas e fotografía do noso Guitarrista - barbeiro.

  Sabemos que a convocatoria, Gutiérrez Parada presentou outras obras que non foron premiadas, coma o psodobre Flores de España, no que podemos imaxinar as trompetas, clarinetes tubas e percusión dunha bande de música no interior da guitarra. A partitutra foi publicada polo propio editor de Il Pietro, Alessandro Vizarri, cara a finais de 1912 na primeira serie de albums da Biblioteca do Chitarrista. Quedaria no ar confirmar a autoria do valse para duas mandolinas e guitarra Nueva Luz, presentado a concurso, tituto que nos leva a pensar que poderia ser outra obra de Gutiérrez ainda no atopada e catalogada.

O segundo video publicado por Samuel Diz, Preludio num 5 para guitarra adicado a un posible discipulo Alfredo Lopez Fernandez, asinada en Ourense o 15 de Agosto de 1934.

O terceiro da serie recolle a jota Viva Aragón do mestre Gutiérrez Parada

En estos días subiré estos vídeos de Youtube con las tres canciones de Gutiérrez Parada en la sección de vídeos del blog, al final de la pagina.