Breve historia dos Maristas III

Levaba tempo pendente a continuación da breve historia dos maristas na cidade, e nestes días tiven tempo pra lembralo.

Eiqui tedes a terceira entrega; pra ver o capitulo anterior preme eiqui.

Pasadas as penalidades da gripe do 1918, o colexio retoma a sua actividade, de volta ao edificio de Vicente Perez, (hoxe Paseo). Son momentos felices pra o colexio, o numero de alumnos, vai en constante aumento, e as 9instalcions vanse quedando pequenas. A chegada do Bispo Cerviño no 1921 , (quen viña sustituir o Bispo Illundaín, debido o seu traslado a Sevilla), significou a concesión por parte do novo prelado, da utilización do edificio adxacente, o Circulo Catolico de Obreros, (hoxe no seu lugar esta o Banco de Santander, no blog tedes unha fotografia dese vello edificio preme eiqui, algún día que teña tempo, poreivos os datos relativos a estes dous edificios, que fun conseguindo nos últimos tempos; xa que existe certa confusión entre o que era o Circulo Catolico, o Refuxio do Sagrado Corazón, e o noviciado do Divino Maestro).
Deses anos temos novas tamen dos centros abertos nas vilas de Ribadavia e Carballiño, que contribuiron en gran medida, a aumentar o prestixio da comunidade Marista. 
Esa tranquilidade comezou a perigrar, no ano 1928; o bispado, propietario das instalacions, estaba necesitado de cuartos pra facer arranxos na Catedral, e unhas reformas, polo cal a curia presiona, pra conseguir que se cobre un alquiler os irmáns Maristas.

O convenio suscrito no seu día co Bispo Illundaín, non recollia esa posibilidade, xa que a unica obriga dos irmáns, era manter as clases gratuitas pra nenos necesitados, como así se facia. O litigio foise extendendo no tempo, ata que finalmente o ano 1932; os superiores da comunidade, deciden marchar da cidade; supomos que o ambiente politico do momento, tampouco favorecia a tranquilidade da comunidad, así que esa dolorosa decisión foi tomada.

Durante 22 anos, a cidade non contou ca presencia dos Irmáns Marista.

O ano 1954, un grupo de ex-alumnos, ca axuda do Colexio Maristas de Vigo e do irmán Vicente Lorenzo, conseguiron o retorno dos Irmáns. O proceso levou o seu tempo, e o principal escollo, era a falta de local; os promotores do regreso, estudiaron varias opcions, pero non era doado atopar un local axeitado.
Seguiremos no proximo capitulo ca busqueda do local, que o final foi o da avda. de Pontevedra.

Poñemos a continuación o nome da maioria dos exalumnos que colaboraron no retorno, a sabiendas, de que pode ser que falte algun.

Ricardo Martín Esperanza, Camilo Quelle, Manuel Diéguez Barreira, Ovidio Feijoo Feijoo, Luis-Ramón Blanco Merino, José Rodriguez de Dios, Eduardo Valencia, Rafael Chao Iglesias, Rafael Vázquez Rodríguez, Virgilio López Cid, Andrés, Cao Fernández.....