Crónica Negra de Ourense

Fotografía da Revista Mundo Grafico na que vemos o burato que xa estaba preparado no baixo da telefonica, e as autoridades que interviron na actuación, Tte Col. Garda Civil Don Juan Valls Quiñones, e Maxistrado da audiencia Don José Vieitez.

Por desgraza ningún lugar neste mundo, está libre de padecer incidentes tráxicos; Ourense non ía ser menos, e por suposto, tamén ten a sua "Crónica Negra".

A entrada de hoxe é a primeira desta temática, que aparece no blog, e desgraciadamente non será a última. O que se vos aseguro desde agora mesmo, é que non ides atopar morbo, nin un trato ofensivo nestas entradas, de feito non mencionarei máis que os nomes de pila, ou alcumes dos implicados, e un breve relato dos feitos, (case sempre baseándome en datos da prensa da época).

Indícanme os meus amigos, que o caso que máis repercusión a nivel nacional tivo, foi o asasinato do "Federal", pero por circunstancias, comezarei a serie, con este outro:

"Crime na central telefónica"

O titulo esta sacado da revista, que me deu acceso á pouca información que teño, pero para ser honesto, realmente o titular debería ser "Intento de asasinato na central telefónica".

Corría o ano 1916, e a prensa facíase eco, do descubrimento que fixeran as nosas forzas vivas:

Don Eladio, ata aqueles momentos, considerado un cidadán merecedor de todo respecto, director da central telefónica da cidade, sita na Avda. de Pontevedra 17 (daquelas Rúa Pereira), froito da desesperación había urdido un plan, para asasinar a Don Braulio.

Segundo parece todo nace da adicción ao xogo de Don Eladio, que lle levou á ruína económica, desesperado e sen ser capaz de pór freo á súa adicción, chegou a utilizar fondos dos que era un mero custodio na empresa de teléfonos.

A súa mente enferma, do que hoxe coñecemos como ludopatía, (e que con esforzo e tratamento ten cura), só foi capaz de desenvolver un plan de asasinato, para iso conseguiu con enganos, que dous dos empregados ao seu cargo, fixesen a fosa no local da central telefónica, onde pretendía esconder o cadáver da súa vítima; a fortuna fixo que a victima poidese escapar non sin un bo golpe na testa e sair a praza do Bispo Cesareo berrando auxilio, e ca mesma Eladio optou por pegarse un tiro na sien.

Se tedes datos deste caso ou outros similares e facilitádesmos, poderemos entre todos reconstruír con máis precisión esta Crónica da cidade. .

Datos atopados con posterioridade, falan de que realmente don Eladio chegou a agredir a sua victima don Braulio, si ben esta conseguiu fuxir a rúa cun golpe na testa, pero salvando a vida.