"La Trinidad"

Hoxe e domingo, e na miña casa habia o costume de ter un postre especial neses días; a cercania deste negocio, facia que fora moi sinxela a decisión, e raro era non botar un "borrachiño", o unha "milhojas", (en galego soame mal, que queredes que vos diga), o bandullo. Xa sei que algun dos meus lectores non coinciden nos gustos, pero ese e un problema deles, e eu respeto a sua decisión, as cañitas estaban moi ben e o tocinillo tamén, por non falar das Mokas, pero e que cada un ten os seus vicios.

As veces pasouseme pola "testuz", a descabelada idea, de que os meus pais decidiran ir vivir nese edificio pola cercania con ese negocio, (vai ser que non, pero a dubida sempre queda).

Algún día falareivos das andanzas polo obrador deste templo dos golosos.

Se queredes disfrutar dun sabor moi parello, acercadevos pola pasteleria "El Olivar" no Couto, queras que non aprenderon na Trinidade e notase.

(Ogalla que vexan esta entrada e me fagan un agasallo, eu teño totalmente prohibido compralos fora de datas sinaladas, pero si mos dan non vou tiralos, seria facer un feo, non si....).