As Caracochas

Na miña mocidade soábame ese termo, "Caracochas", como o titulo dun libriño que había na casa propiedade do meu avó; o escribira don Álvaro de las Casas, en 1922, (realmente tratábase do libreto, dunha breve obra de teatro); tamén era o nome dun restaurante, que estaba na "Carreira dos defuntos", (Bedoia), e se non me equivoco, aberto polo bo do Manolo "Santa Maria", ou "Modanova".

Cos tempos, e debido ao meu gusto polos cogumelos, e demais fungos comestibles, souben que tamén se chamaba así a un tipo de cogumelo que sae nos carballos e castiñeiros, e preparado con cebola esta exquisito, aínda que tamén se pode comer cru, (para gustos...). E coido que tamén se chama así aos castiñeiros ocos.

Non fai moito descubrín que unha zona próxima a Montealegre, tamén se chamaba dese xeito, e o último foi decatarme, de que ese nome "As Caracochas", correspondía a unhas rochas, situadas precisamente nesa zona, o asunto é que tirando do fío, houbo quen me comentou, (non me atrevo a contradicilo, pero creo que deberedes lelo como algo que forma parte dunha lenda), que esas rochas servían de refuxio a "Pepa a Loba", cando realizaba as súas correrías por esta zona.

Boceto de debuxo propiedade de Don Antonio Cid Miranda

Se vos gusta este tipo de historias ou lendas, tedes un magnífico libro de Carlos G. Reigosa, que aínda que non confirma a estancia do personaxe nese refuxio, penso que vos vai a gustar.

Relata as andanzas desta muller e a sua "gavilla" polas terras Galegas.

En Ourense falan dela como o terror das "Dilixencias" que ian a Castela, e na zona de Allariz, ou no Carballiño atopaban co fin do viaxe, e en moitas ocasions, da vida dos viaxeiros.

Tamen se fala de pazos asaltados, e certa inquina cara os cregos, os que visitaba con frecuencia nas rectorales; as lembranzas que se teñen dela, froito da tradicción oral, presentannola, coma unha clas de Robin Hood, ao xeito da Galicia rural.